Data wydania: 25/03/2014Zawiera: Bellona i Furiona Bellona Skin + Kukulkan i Typhoon Kukulkan
Rzym o niej zapomniał.
Bellona, bogini wojny, nie potrzebowała czasu, aby zbudować świątynie lub zgromadzić wyznawców. Faworyzuje tylko tych, dla których wojna jest życiem; bo tam się rozwija - nie na stopniach świętych bazylik ani w szeptanych modlitwach, ale w przesiąkniętym krwią błocie, wśród zdyszanych oddziałów pancernych, w ryku zwycięstwa.
Kiedy Rzym był młody, Bellona biegła ze swoimi armiami, pokonała wrogów, uczyniła ją silną. Gdy Rzym starzał się i zaczął się rozpadać, walczył tylko ze swoim najsilniejszym i najbardziej przebiegłym wyznawcą, Lucjuszem Korneliuszem Sullą.
Sulla awansował w szeregach, dokonując niemożliwych czynów heroizmu i bezwzględnej waleczności. Jego wrogowie bali się go, jego żołnierze go kochali, a wszędzie, gdzie się udał, Bellona jechała z nim. Razem stłumili germańskie hordy, przerwali wojnę socjalną, złupili Ateny. Sulla był absolutnie niepokonany i to właśnie Bogini Wojny go uczyniła.
Ale rzymski senat postanowił wyprzeć Sulla i zakończyć jego dojście do chwały.
„Marsz na Rzym”, cicho nalegała Bellona, „a powstaniesz jak nikt inny”.
Ośmielony Sulla dowodził swoimi legionami i wyszedł na ulice miasta, Bellona na czele, mordując niewolników-gladiatorów, którzy stali przeciwko nim. Senat ugiął się. Oddali głos. Sulla został pierwszym dyktatorem Rzymu na całe życie.
Za panowania Sulli Bellona była czczona za Boginię, którą była. Ale Sulla zestarzał się. Jego wojny się skończyły. Bellona ruszyła dalej, a Rzym zapomniał.
Ale zapomniani nie odeszli. Zderzenie bogów w tytanicznym konflikcie. Ona kwitnie na wojnie. Tym razem nikt nie zapomni Bellony, Bogini Wojny.
Kukulkan
Na silnych wiatrach ziem Majów jedzie pierzasty wąż Kukulkan. Niesamowity i straszny do zobaczenia, majestatyczny, ale złowieszczy, Kukulkan uosabia niebezpieczeństwo i piękno miecza obosiecznego.
Czas wyczerpał wiedzę o tym Bogu jak powiew wiatru na kamieniu. Być może Kukulkan to woli. Jest znany pod wieloma imionami i nosił twarz człowieka i zwierzęcia - i czczony z rodzajem czci zrodzonej ze strachu.
W rozległych lasach ziem Majów stoją wielkie piramidy z jego wężowym podobieństwem, doskonałe pod względem architektonicznym, aby złapać światło i ożywić te ślizgające się kamienne posągi. Namalowane krwią ofiary zostały złożone w tych miejscach, aby uspokoić Kukulkana. Jest panem śmierci i odrodzenia.
Przyniósł światu cztery żywioły, ale nad wiatrem zachował kontrolę. Mówi się, że wielki klejnot noszony na jego krętej szyi jest źródłem wszelkiego powietrza.
Ludowi przyniósł kalendarz. Ten wspaniały, złowieszczy kamienny dysk, który odlicza czas do odległej przyszłości, zatrzymuje się nagle i z przerażającą ostatecznością.
Na pole bitwy wnosi dziedzictwo władzy i dominacji. Ofiary składane dla jego łaski były mierzone krwią, ale krew śmiertelników jest słaba. Wygląda na to, że ostateczne uspokojenie Kukulkana wymaga krwi Boga.
