Data wydania: 19/10/2023Obejmuje:
- Plaga: Morrigan (Legendarny Łowca)
- Plaga: Midian (Legendarny Łowca)
- Wing's Wake (Winfield 1893 Slate Riposte)
- Posag serca (LeMat Mark II UpperMat)
- Łamacz Klatków (Bomba Przylepna)
To DLC zawiera jednego Legendarnego Łowcy w dwóch odmianach, dwie Legendarne Bronie i jeden Legendarny Materiał Użytkowy:
Plaga: Morrigan
Morrigan w końcu poznała siebie od chwili, gdy jej odbicie spojrzało w oczy Dzioba. Bogactwo, którego szukała, mogło należeć do niej – władza mogła należeć do niej. Nigdy więcej głodu, bólu i odosobnienia, nie jeśli była gotowa wziąć, zatrzymać i krwawić.
Plaga: Midian
Midian zawsze wiedział, że jego ból nie ma znaczenia. Nazywano go „obrzydliwością”, więc stał się obrzydliwością – kwitnącą i potężną. Scrapbeak pokazał tę ścieżkę i wiedział, że zdrada dobiega końca.
Przebudzenie Skrzydła
Każdy kochanek trzyma łupkową ripostę Winfield 1893 poplamioną krwią drugiego. Ostry dziób był używany do dźgania innych sług Scrapbeaka w plecy, a strzelby służą teraz zarówno do ochrony, jak i zdrady.
Posag serca
Gra tej pary polega na tym, że każde z nich daje swoją cenną matę LeMat Mark II UpperMat jako prezent nowym znajomym. Choć rozstanie się z niezbędną bronią palną jest dla Łowcy czymś niezwykłym, żaden z nich nie zdołał jeszcze wyrwać jej ze śmiercionośnego uścisku znajomego.
Łamacz klatek
Aby pokonać bestie większe, silniejsze i bardziej zaciekłe niż ich potomstwo, ognista siła tej Lepkiej Bomby okazała się kluczowa dla Morrigan i Midian. To diabelstwo w ludzkich rękach – ręce zagubione głęboko w szkarłatnej ciemności.
Słowo Scrapbeak zostało ochrzczone ostatnim, bolesnym oddechem. Była to desperacka prośba o uratowanie innych z pułapki bestii, ale zamiast tego wzbudziła ciekawość.
Odważne trio podążyło za przynętą Scrapbeaka, ale nie zaznało strachu – widziało jedynie moc. Przerażeni, złożyli w ofierze sługę bestii, zanim złożyli przysięgę wierności. Jednak w zapadniętych, wygłodniałych oczach tej mocy byli niczym. W ten sposób trio szybko zrobiło się niezadowolone. Żadne poświęcenie – innych ani siebie – nie mogłoby dokonać zmiany, powodując, że cała trójka poszła różnymi ścieżkami:
Jeden zaostrzył swój sierp i skierował wzrok na Złomdzioba.
Jeden spoglądał poza Scrapbeak, szukając przychylności większych mocy.
Jeden załadował jej pistolet dwoma nabojami i przyciął trójkę.
Okrutna, przebiegła i tchórzliwa akolita, która przeżyła, nie zadowoliła się własnym gniazdem. Złożyła przysięgę władzy, ale okazała się bezsilna, więc zaczęła gromadzić własnych zwolenników. Przecież w Nowym Orleanie nie brakowało pochlipujących mrówek, które próbowały podporządkować sobie innych.
Jednak głupia akolita nigdy nie wyobrażała sobie, że jej wyznawcy mogą być bardziej zdrajcy niż ona. Dwóch uczniów odnalazło miłość w najczarniejszych zakątkach swoich dusz i przedzierało się przez szeregi z chirurgiczną precyzją, zbierając ze zwłok to, czego chcieli, aż ich szpony wbiły się w kręgosłup samej akolitki. Nie nadawała się do uhonorowania Złodzioba, aspirującego do władzy, której zbyt się bała. Ciała kochanków były świątyniami, domami czci tego, co stworzyło Scrapbeaka, w imieniu którego para nie bała się niczego, nawet swojego pana.
Mistrza, który zmieniał się wraz z przypływem, ale ich wzajemna miłość i żądza nienaturalnej mocy były niezachwiane.
Razem obalili wszystkich, którzy stanęli im na drodze, i razem knuli zagładę tego, którego czcili. Choć desperacko pragnęliby utrzymać się przy władzy, albo zostaliby wyparci przez kolejnych zdrajców, albo spełniłyby się ich marzenia o zostaniu bogami. Morrigan i Midian – związani ciałem, duszą i potępieniem.
